На белорусском языке - Статусы

Васільковая роспач.

Пакладзіце мяне ў труну!
Сіл не маю,каб з тым змагацца.
Пакладзіце мяне адну,
с думкай,што не магу растацца! Развяжыце маю душу!
Бо ў палоне я супраць волі.
Закахана ў тую,одну
зорку,што ў вышыні.Над долей. Пакладзіце адпачываць!
Каб не зведаць мне больш ніколі Васільковых вачэй адмоў,
позірк той назаўжды і болей. Не жадаю!Больш не змагу!
Но павінна!Бо шлях спыніцца, сэрца,лёс і маё жыццё!
Трэба жыць так,каб не спазніцца! Непаўторнае- Паўтарыцца))
Усё наноў.Што жывіць і раніць.
Нібы сон.Нібы навальніца.
Пройдзе( сціхне)боль.
Застанецца памяць.

Там, дзе душа адпачывае...

Там, дзе душа адпачывае,
Там, дзе трывогі нет, бяды,
Дзе толькі Бог з табою размаўляе.
Ты толькі моўчкі слухай уцішыні…

Бясконца любові...

Бо Ты палюбіў нас бязмежна
Так, як ніхто не ўмее
І паказаў жэст любові
Аддаўшы жыццё за нас грэшных.

Любоў Твая не выбірае
Каго яна любіць, шкадуе.
Яна бескарысна, маўкліва,
Дарогуда Неба рыхтуе.

Яднаешся з людам уахвяры,
Змяшаўшы свой Келіх з вадою,
Каб людзі Цябе спажывалі
Зрабіўся Ты вязнем любові.

Ты клічаш да нашага сэрца
Чакаеш на гэту сустрэчу,
Бо з боку Хрыстовага льецца
Бясконца любові…